Bloeiende planten en bomen in april

Bomen en planten die bloeien in april

Betula utilis 'Doorenbos' – Himalayaboom (Himalayaberk)

De Betula utilis 'Doorenbos', is een boom die uitgroeit tot een hoogte van circa 20 meter. Deze bladverliezende boom bloeit in april met gele tot groenachtige katjes. De Himalayaboom gedijt het beste op een zonnige tot halfschaduwrijke standplaats in goed doorlatende, voedzame grond. In de herfst kleurt het blad naar een warme gele herfstkleur, en na enkele jaren ontwikkelt de boom zijn kenmerkende sneeuwwitte bast. Deze boom is winterhard, onderhoudsvriendelijk. Kan worden aangetast door bladvlekkenziekte, wortelrot, bladluizen of schorskevers.

Magnolia – Beverboom

De Magnolia bloeit vaak al vroeg in het voorjaar, waardoor de knoppen gevoelig zijn voor nachtvorst, ze kunnen dan bruin verkleuren en beschadigd raken. Je kunt van de bloemblaadjes zelfs siroop maken door ze kort te koken in een mengsel van water en suiker (100 gram bloemblaadjes op 1,5 dl water en 100 gram suiker). Een andere creatieve toepassing is om de bloemen te drogen op 50 graden, bestrijken met geklopt eiwit en bestrooien met suiker, een decoratieve en smakelijke traktatie. Houd bij het planten rekening met een beschutte plek om vorstschade te beperken.

Prunus persica var. nucipersica – Nectarineboom

Een zelfbestuivende fruitboom die behoort tot de groep steenvruchten. Deze boom produceert een overvloed aan sappige nectarines met een heerlijk aroma en kan een hoogte bereiken van 4 tot 6 meter. Om grotere vruchten te stimuleren, is het aan te raden om een deel van de jonge vruchten te verwijderen. Zo krijgen de overgebleven nectarines meer ruimte om zich optimaal te ontwikkelen. Deze boom is winterhard, maar verliest zijn bladeren in de winter. Let op: late vorst kan de bloesemknoppen beschadigen. De nectarineboom bloeit in april met prachtige roze bloesems en groeit het beste op een zonnige, kalkrijke en goed doorlatende bodem. Kan worden aangetast door: Krulziekte, bacterievlek, bruine vruchtrot, echte meeldauw of Schurft.

Waldsteinia ternata – Goudaardbei (Vaste plant)

Is een sterke en groenblijvende bodembedekker die perfect is voor tuinen met zon tot halfschaduw. Deze vaste plant bloeit rijkelijk met gele bloemen in april en mei, bereikt een hoogte van ongeveer 10 tot 15 cm en een breedte van 30 tot 40 cm. 8 tot 11 planten per vierkante meter. De plant is winterhard, blijft het hele jaar door groen en vormt een prachtig tapijt van bladeren. Groeit het beste in goed doorlatende grond die niet te nat is. Vermeerderen kan eenvoudig door de plant te delen of te scheuren in het voorjaar of najaar. Kan

last krijgen van de volgende ziektes: krulziekte, meeldauw, bladvlekkenziekte, wortelrot of slakkenvraat. 

Clematis montana 'Fragrant Spring' – Bosrank (Klimplant)

Uitspraak: KLE-MA-TIS

Snelgroeiend met lichtroze bloemen in april en mei. Deze bloemen trekken bijen en vlinders aan. Groeit tot wel 8 meter hoog, is winterhard tot -20°C, en verliest zijn blad in de winter. Hij gedijt het best op een plek met lichte schaduw, in matig vruchtbare en vochtige grond. Bescherm jonge planten tegen nachtvorsten snoei licht na de bloei om de groei te bevorderen. Vermeerderen kan eenvoudig via semi-verhoute stekken in juni of juli.

Veelvoorkomende ziektes: Clematisverwelking, meeldauw, bladvlekkenziekte of wortelrot bij slechte drainage

Saxifraga 'Peter Pan' – Steenbreek (Vaste plant)

Wintergroene vaste plant die bloeit met roze bloemen in april en mei. Deze plant groeit tot ongeveer 15 cm hoog en een breedte van 30 tot 40 cm. Hij gedijt het best op een zonnige tot licht beschaduwde plek in vochthoudende, enigszins voedselrijke grond. Is winterhard tot -25°C en is wintergroen. Na de bloei is het aan te raden om de bloemstengels te snoeien voor een nette uitstraling. Voor een dichte beplanting worden 8 tot 11 planten per vierkante meter geadviseerd. Vermeerderen kan eenvoudig door scheuren of via uitlopers/wortelstokken. Mogelijke ziektes krulziekte, meeldauw, bladvlekkenziekte of wortelrot bij slechte drainage.

Leucojum aestivum – Zomerklokje (Bol)

Uitspraak = LEU-ko-jum   es-TIE-vum

Bloeit april en juni  met witte bloemen met een groene stip. Elke bloemsteel draagt 3 tot 7 bloemen, en wordt 20 tot 60 cm hoog en 15 tot 30 cm breed. Standplaats op een vochtige, humusrijke bodem met lichte schaduw tot schaduw. Trekt insecten bijen en vlinders aan. Het zomerklokje is gemakkelijk te onderhouden, winterhard, en vormt in de loop der jaren een natuurlijk ogende groep. Vermeerdering vindt plaats door de bollen te delen na de bloei. Snoei is niet nodig; laat het loof afsterven zodat de bol zich kan herstellen. Mogelijke ziektes: Bladvlekkenziekte, wortelrot, schimmelvorming op bollen of slakkenvraat.