Slakken in de tuin

Slakken

Niet alle weekdieren veroorzaken problemen in de tuin. Terwijl segrijnslakken en naaktslakken dol zijn op sappige, jonge bladeren, zijn er ook veel soorten slakken die juist nuttig zijn als opruimers. Ze helpen bij het afbreken van tuinafval en zelfs bij het opruimen van dode organismen. Slakken leggen hun eieren in vochtige omgevingen en kunnen zich snel voortplanten. Het is daarom belangrijk om een gebalanceerde aanpak te hanteren bij slakkenbestrijding, zodat nuttige soorten behouden blijven en de schade beperkt wordt.

Zwarte Wegslak - Arion rufus

De zwarte wegslak is een naaktslak die schade aanricht in de moestuin door het eten van jonge plantjes. Bij oudere planten blijft vaak alleen de stengel over nadat de bladeren zijn opgegeten. Deze slakken zijn voornamelijk ’s nachts actief, om uitdroging te voorkomen door vochtverlies tijdens het bewegen.

Om de zwarte wegslak effectief te bestrijden, kunnen natuurlijke methoden helpen, zoals het creëren van schuilplaatsen voor roofdieren zoals egels en vogels. Ook het handmatig verwijderen van slakken is een effectieve aanpak. Daarnaast is het belangrijk om te voorkomen dat de moestuin te vochtig wordt, aangezien dit de ideale omgeving is waarin deze slakken gedijen.

Grote Wegslak - Arion rufus

De grote wegslak komt voor in verschillende kleuren, maar heeft altijd een oranje voetrand die aangeeft dat het om een volwassen exemplaar gaat. Volwassen dieren kunnen een lengte van maximaal 15 centimeter bereiken. Deze soort voedt zich met zowel dode als levende planten. Grote wegslakken worden vaak aangetroffen in vochtige omgevingen zoals tuinen, bossen en weilanden. Ze helpen bij het opruimen van rottend plantaardig materiaal. Deze slakken zijn hermafrodiet, wat betekent dat ze zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtsorganen bezitten. Hoewel ze geen schadelijke effecten hebben op mensen of huisdieren, kunnen ze wel schade toebrengen aan gewassen in tuinen.